Naast de stappen die gezet werden in verschillende rechtszaken liep een apart traject. Hierbij werd de vraag of de MIP verrekend mag worden met de restschade gesteld aan de CAVS. Dit is de Commissie van Advies Volledige Schadevergoeding. Het instellingsbesluit is niet te vinden, maar indien een belanghebbende (veteraan) en de minister (of staatssecretaris) geen overeenstemming kunnen bereiken over de uitgangspunten, dan kan de minister aan hen advies vragen. Dit is dus gedaan en eind november is het advies gegeven. Voor elk advies geldt dat de minister het niet hoeft op te volgen. Dit wordt echter bijna altijd wel gedaan.
Door deze uitspraak is een bijzondere situatie ontstaan. In de motivatie bij de vraag en tijdens de hoorzitting werd het woord “Redelijk” centraal gezet. Als je naast je inkomen een MIP ontvangt, en je valt uit, is het dan redelijk om de MIP te verrekenen?
Het moge duidelijk zijn dat in dit geval bedoeld werd of het moreel redelijk is. Juridisch is alles aan elkaar te motiveren.
De commissie heeft echter voor het laatste gekozen. Het advies is dus dat het MIP verrekend mag worden. Toch is er iets opmerkelijks.
In de motivatie van de veteraan is aangegeven dat bij beoordelingen met het PTSS protocol arbeid buiten beschouwing gelaten moet worden. En velen zullen ervaren hebben dat dit heel actief door de keuringsartsen van het ABP wordt uitgevoerd. Beperkingen op het werk tellen niet mee.
De commissie heeft echter, gemotiveerd met bewijs uit uitspraken van de Centrale Raad van Beroep, gesteld dat bij de bepaling van de invaliditeit wordt gekeken naar beperkingen in het dagelijks leven. Dat is een ruimer begrip dan waar belanghebbende stelt dat in dat kader alleen naar de beperkingen in het privéleven zou moeten worden gekeken.
Wat de commissie probeert te bewijzen is dat de MIP wel degelijk ook over werk gaat. Ze halen daarbij de volgende teksten aan:
” Volgens vaste rechtspraak van de Raad is voor de vaststelling van de mate van invaliditeit met dienstverband doorslaggevend tot welke beperkingen de desbetreffende aandoening leidt in het dagelijks functioneren ten opzichte van de vergelijkbare gezonde persoon.” “ Beperkingen kunnen zich in verschillende verschijningsvormen uiten in verschillende aspecten van het dagelijks leven, waaronder arbeid.”
En daarmee mag de MIP dus ook gezien worden als vergoeding voor beperkingen in het werk en is daarmee een (al eerder ontvangen) voordeel dat er niet zou zijn geweest als er geen ongeval zou zijn en mag daardoor verrekend worden.
Er is echter nog een tweede conclusie te trekken.
Het beleid dat de minister hanteert bij de beoordeling op basis van het PTSS-protocol waarbij arbeid buiten beschouwing gelaten moet worden is onrechtmatig. Beperkingen zijn tenslotte niet alleen privé maar uiten zich in verschillende aspecten van het dagelijks leven, waaronder arbeid. En deze uitspraken zijn allemaal van 2014 dus de minister wist al een tijdje dat de keuringen niet uitgevoerd werden op een juiste manier.
Voordat de commissie deze motivatie heeft gegeven is gemotiveerd dat bij het bepalen of iets een voordeel is en of het redelijk is om die verrekenen, gekeken moet worden of de uitkering dezelfde schade vergoed.
En daarmee heeft de minister een zwaard in zijn hand (en niet aan de kant van het handvat) met twee scherpe zijden.
- Volgt de minister het advies, dan zijn alle uitgevoerde MIP beoordelingen onrechtmatig uitgevoerd en moeten dus allemaal over gedaan worden.
- Volgt de minister het advies niet, dan wordt dus bevestigd dat de MIP niet dezelfde schade vergoed en is verrekening dus niet redelijk.
Natuurlijk is een disclaimer van toepassing. Helemaal met dit zwaard zal de juridische dienst van defensie, bijgestaan door de Landsadvocaat hemel en aarde proberen te bewegen om onder deze doctrine uit te komen. Ik zou ook niet graag de keuze maken tussen het achterstallig betalen van miljoenen aan onterecht ingehouden MIP’s of circa 3500 herkeuringen die moeten worden uitgevoerd. Daarbij wens ik de minister in ieder geval heel veel succes en ik ben benieuwd naar de uitkomst.
Zodra de uitspraak gepubliceerd is, wordt gezorgd voor een linkje en wordt een artikel geplaatst om verder in te gaan op die specifieke uitspraak. Degene die nu bekend is, is nog niet geanonimiseerd.